انسان بايد در كارهاي فردي و اجتماعي، عاقبت‏انديش و با احتياط باشد؛ سنجيده بگويد و سنجيده كار كند.در بعضي از موارد اين احتياط ضروري و لازم‏تر است؛ از جمله در مورد«حق‏الناس»،«عرض و ناموس»، «عفت زنان» و«جان انسان».

اسلام براي انسان اهميت بسيار قائل است، شما اگر قرآن و روايات را از زاويه انسان‏شناسي مطالعه كنيد به نكته‏هاي بسيار مهمي برخورد ميفكنيد و پي مي‏بريد كه شخصيت انسان از منظر اسلامي تا چه حد مساوي مي‏داند و مي‏فرمايد:

اگر كسي انساني را بكشد مثل آن است كه تمام انسانها را كشته  باشد و همچنين اگر كسي شخصي را كه در شرف مرگ است نجات دهد،همانند آن است كه جهاني را زنده كرده باشد:«من قتل نفساً بغير نفس...»[1]

هر كسي مومني را به عمد بكشد مجازاتش آتش جهنم است كه در آن جاويد و هميشگي معذب خواهد بود:«من يقتل مومنا متعمداً فجزاوه جهنم..»[2]

مطالعه احكام فقهي ديه نيز ارزش انسان از ديدگاه اسلام را به ما مي‏فهماند؛ مثلاً اگر كسي انساني را- حتي به خطا- در تصادف يا به نحو ديگر بكشد، علاوه بر اين كه بايد ديه بدهد، دو ماه نيز بايد روزه بگيرد: آن هم سي ويك روز پي در پي و سي روز به طور منفصل.

پي نوشت ها:

[1]. مائده(5) آيه32.

[2]. نساء(4)آيه96.